Zubiri naar Pamplona!

Vandaag 2 april tweede paasdag, de ochtend begint voor ons om 06.30. Snurkende mensen hebben me wederom weer uit de slaap gehouden maar al met al toch een aantal uurtjes meegepikt. Hostel waar we verblijven is erg klein en eenvoudig. Vandaag maar geen ontbijt maar een croissantje van de bakker voor onderweg. Geen tijd te verliezen na de zware dag gisteren. Knie van zus gaat met knieband en de nodige voltaren gel vandaag toch meedoen. Onze medeslapers zijn Spaans en bij het naar buiten gaan zien we dat ze hun bepakking vooruit laten sturen. Met bizarre hand- en voetgevaren probeer ik te vragen hoe dat moet. En ja ze begrijpen me en geven een zakje met label om aan de rugtas van mijn zus te hangen, met bepakking gaat voor haar vandaag echt niet lukken. Bij vertrek zien we dat er redelijk wat mensen de tocht van vandaag maken. Met een goede pas erin start ik de tocht en laat mijn zus even achter zodat ze op haar eigen tempo kan lopen. Voelt niet echt fijn maar wil graag de eerste tien kilometer achter de rug hebben, anders blijft mijn motivatie “hangen” dat heeft vooral te maken met mijn erg pijnlijke teentjes en spieren(zelfs spieren waarvan ik echt niet wist dat ik ze had!) 😂🤣

De tocht vandaag gaat naar Pamplona. We beginnen met een stevige klim, daal, klim, daal en de pas zit er goed in. Heb terwijl mijn vriendinnetje aan de telefoon waardoor de tijd heerlijk snel gaat en de kilometers ook, dat schiet lekker op. Haar idee was om mijn gehijg op te nemen en te exploiteren later (en zij zegt dat ik overal handel in zie 🤣😂😂😂!!!. 

De cowboy uit Texas die gisteren ook al voor ons liep komt nu naast me lopen (inclusief cowboyhoed uiteraard) Hij heeft al veel stukken van de camino gelopen in verschillende jaren en is deze keer een stuk alleen aan het lopen. Zijn vrouws passie is breien ☺️☺️ en haar clubje ging op reis, zo had hij ook een beetje tijd voor zichzelf. Al snel naderen we een pad wat redelijk steil naar beneden gaat en erg glad is. Er zitten ook wat mensen aan de kant die uitgegleden zijn. 

Na deze afdaling, net op het moment als ik een spier in mijn schouder verrek komt er in de verte een leuke rustgelegenheid aan.......fijn!!!!😃😄😃

Mijn zus komt na tien minuutjes ook aangelopen! Lang wachten weer aan de balie om wat te bestellen want de Spanjaarden zijn uiterst vriendelijk maar uiterst langzaam😉 ik doe een stap naar achteren en ga blijkbaar op de staart van een aanwezige zwerfkat staan (sorry kat!) maar hij zet zijn nagels kort maar diep in mijn enkel. Mmmm......

Even lekkere koffie gedronken en na een tijdje start mijn zus terug met lopen zodat ik ze weer in kan halen. Nu is zij sneller dan ik. Mijn spieren, teentjes en uuhhhh eigenlijk alles gaat een beetje parten spelen. Nog 10 kilometer omhoog omlaag omhoog omlaag poeh poeh. Even proberen om de blik weer op oneindig te zetten. Ik word ingehaald door mijn “uit haar bed gevallen Spaanse buurvrouw” (van onze eerste nacht) mensen die we hebben leren kennen uit Texas en Colorado en geloof het of niet ook onze vriendinnen uit Roncesvalles met hun 82-jarige moeder bij zich halen me in 😔😞😔😞 tja......

Nog 4 kilometer naar Pamplona, ik krijg de ene voet niet meer voor de andere haast en gebruik mijn stokken als een soort balanssysteem. Bij het horen van mijn jongste dochters stem aan de telefoon wordt het me even teveel. Haha, overgangshormoontjes denk ik. Nu zit ik hier nog 800 kilometer van onze albergue op het gras in mijn stoeltje, die 800 meter is een (voor mij nu haast onoverbrugbare) klim, deze pauze kon ik niet meer vermijden. Even alle moed bij elkaar rapen. Mijn teentjes lijken op redelijk mishandelde objecten die er erg gezwollen en rood uitzien! Naast ons speelt zich een apart tafereel af. Een man in joggingbroek is de beplanting van de gemeente aan het stelen??? Andere Spanjaarden bellen de politie en spreken de man aan. Twee politieauto’s rukken uit voor twee plantjes, wat een consternatie! De politie weet ook niet wat ze ermee aan moeten en laten de man gaan....zonder zijn plantjes dan wel 😆😆

Na dit tafereel begin ik aan de laatste korte klim naar de kathedraal die werkelijk prachtig is, eigenlijk is de hele binnenstad prachtig! Kijk maar op de foto’s naar de nauwe straatjes en hoge gebouwen!

Albergue is goed te doen, salade gegeten en nu lekker slapen!!!!