Pamplona naar Puente la Reina

Dinsdag 3 april

Gisteravond bij het slapengaan hadden we een buurman met wel erg bijzondere geluiden. Deze kon niet alleen heeeeeeeeeel goed snurken, maar ook allerlei andere spannende geluidjes. Jeetje dat hij er zelf niet wakker van wordt! Bij elk nieuw geluidje konden we onze lach niet inhouden......we begonnen zelf ook maar geluidjes te maken....goed, oordopjes er maar weer bij gepakt!!!

Vandaag van Pamplona naar Puente la Reina 23.65 kilometer. Vannacht niet kunnen slapen van de pijn in mijn voeten en knieën. Diclofenacje erin en mijn slaapzak bij mijn voeten opengeknipt zodat ze eruit kunnen hangen en minder branden. Maar goed dat hielp dus ook niet echt haha. 

Yoghurt op en op naar de camino! Meteen kwamen we Kresten, Kimberley en Ivo de cowboy tegen uit Texas. Daar ben ik het eerste stuk al kletsend mee meegelopen. Mijn zusje loopt nog even haar eigen tempo en moet nog wat zalf halen. Na Pamplona achter me te hebben gelaten (en de cowboy met vrienden ook) volgt er een heuvelige weg door mooie groene weilanden. Paar druppels regen, hopelijk niet meer want heb mijn regenkleding samen met mijn rugzak vooruit laten sturen. Dit om mijn knieën vandaag een beetje te ontzien. Nita uit Ierland loopt gezellig een stukje met mij mee. Ze had haar telefoon tijdens het plassen verloren en moest 5 kilometer teruglopen.

Ben nu even op een bankje gaan zitten om op mijn zusje te wachten. Iedereen die ik ben gepasseerd haalt me nu weer in. Ivo de cowboy blijft even staan om te kletsen en blijft even met mij wachten maar mijn zussie komt niet. Dus loop ik nog even door. Aangekomen in een klein dorpje zie ik een terrasje om even bij te komen. Hier besluit ik verder op mijn zus te wachten en kunnen we vanaf daar weer samen lopen. De Amerikanen bij mij aan tafel delen Aleve’s en rode wijn, ze vragen of ik er ook eentje lust......ik lig in een deuk van het lachen en ze vragen zich af waarom. Voor hun is dit blijkbaar de normaalste zaak van de wereld. Maar ik vind het bijzonder begrijpelijk nu dat ze de Camino zo licht lijken te lopen. 

Eindelijk zie ik mijn zus, we drinken en eten een kleinigheidje en gaan weer op weg naar ons pelgrims monument helemaal boven aan de berg. Een beroemd punt waar iedereen uiteraard foto’s maakt , dus wij ook. 

Daarna komt er een flinke daling, de weg ligt vol met grote keien wat naar beneden gaan erg moeilijk maakt. Mijn blaren en Lian haar knie gaan aardig op spelen. Maar goed we zetten door vandaag het gaat al veel beter als gisteren. Nog 5 km te gaan. Ze zijn weer zwaar, heel zwaar op naar de blarendokter! (of flink wat wijn met Aléve zouden de Texanen zeggen😉) ik probeer eerst de dokter🤣😂

Iedereen vraagt onderweg om welke reden je de Camino loopt, sommige mensen hebben er over nagedacht, sommige mensen niet. En ik zit er een beetje tussen in. Alles wat mij opslokt in mijn leven... behoefte aan bezinning, misschien daardoor je richting beter kunnen bepalen. Ik wil altijd zoveel doen en zit boordevol ideeën maar er is altijd te weinig tijd 🤣😂😉. Mocht Jacob goede zin hebben loop ik ook voor mijn jongste zoon, met de hoop dat hij hem helpt gezond te zijn. Het contact en samenzijn met wildvreemde mensen, even back to basic...terug voelen naar waar het eigenlijk om draait.....

Vandaag hebben we een hotelletje geboekt, niets bijzonders maar moet echt even goed slapen. 8-9 uur per dag lopen en 3 uur slapen is geen goede balans. We genieten van lekkere salade en echte lakens en een bad! Ook onze cowboy met vrienden zitten hier, ze hadden ons al gemist bij aankomst. We waren een beetje de laatste die aankwamen vandaag. En nu even geen snurkende mensen, wat ga je dat na een paar dagen toch al enorm waarderen! We voelen ons als kuikentjes onder de lamp😂🤣 zalig! Goede afsluiting van de dag. Dag lieve mensen, bedankt voor jullie leuke reacties!