Villafranca Montes de Oca naar Atapuerca

11 april 2018 - Atapuerca, Spanje

Woensdag 11 april, we worden wakker....het is helemaal wit buiten!😳😳😳😳

Even eitje gebakken als ontbijt en zeggen gedag tegen Andy, Pepe en Ditmar. Buen Camino!!!!

Het is april we zitten in Spanje??????? 🌧❄️☃️🌧❄️☃️🌧❄️☃️ Daar zijn we niet echt op gekleed😬

De wind is snijdend koud, we gebruiken alles om de huid af te dekken. Het is een prachtige witte wereld met wel heeeeeeeel veel blubber en waterstromen op het pad. We starten met een flinke klim op paadjes waar we moeten bukken voor de takken, daarna wordt het pad breder en breder. Een aantal medeponcho’s hebben de bus genomen....watjes!!!!!🤣😂🤣😂

 Na 14 kilometer goed doorstappen (tegenwoordig negeren we alle pijn) Haha komen we aan in San Juan de Ortega wat vooral bestaat uit een groot klooster en....rotzooi. Huizen lijken hier een soort spoken die uit elkaar dreigen te vallen. Na het klooster zit een klein cafeetje waar we weer lekker op kunnen warmen. De “barman” is een vrolijke grappige Spanjaard met veel humor die duidelijk lol heeft in zijn werk. Een “Spaanse poncho” die we onderweg hebben ontmoet heeft ons geleerd een lekkere koffie te bestellen (een koffie met veeeeeeeel te veel melk) een Café con leche cortada café.....hij was inderdaad lekker!!! 

Een man die naast ons zit in het cafeetje was ons eerder op de dag letterlijk “voorbijgestoven” op de camino. Toen dacht ik nog (wtf) hoe doet hij dat?? Hij vertelt uit Denemarken te komen en deze camino al 14 keer gelopen te hebben. Deze keer gaat hij dat doen in 17 dagen😳😳😳😳😳 en nog een keer gaat het in mijn hoofd “WTF???????????” (Even ter herinnering het is 800 kilometer hè!!!!) We mogen geen foto van hem maken, blijkbaar is hij beroemd om zijn iron man uitdagingen (heb ik wel gedaan!🤣😂) Dus ik kan jullie wel beeld geven bij het verhaal. Deze man deelt zijn broodje met ons, hij vind hem veel te groot om alleen op te eten en gaat daarna verder met zijn 50 km per dag. Vond dat wij het al redelijk deden haha niet dus!😉

Hup en weer naar buiten, de ijzige wind in. We stoppen nog even bij een bijzonder cafeetje met bijzonder decoratief beeldje (zie foto🤣😂) Nog 6 kilometer en deze lijken snel te gaan tot het laatste stuk. De wind komt hard van voren en bemoeilijkt zelfs je adem zo koud brrrrrrrr. Omdat we afgeleid zijn hebben we niet in de gaten dat we midden op straat lopen er word plots hard getoeterd (door echt de enige auto die hier vandaag op deze straat rijd). We schrikken enorm en roepen hem lachend allerlei verkeerd uitgesproken Spaanse (stoute) woorden na!!! Hard lachend lopen we het dorp in en komen een paar kippen tegen die waarschijnlijk weten dat ze vanavond in de pan belanden aangezien ook zij midden op straat lopen.

Het hostel is nog gesloten???? De hospitalera heeft een briefje geschreven dat ze is lunchen tot 15.30???????🤣😂🤣😂🤣 Nou die Spanjaarden weten echt wat werken is haha! 

We gaan tegenover in een restaurantje zitten en bekijken alvast het menu: 

Een in Atapuerca door een auto aangereden kip met of zonder vleugels en een vleugje Liquar quarenta y très Yammie
Een in Atapuerca door de bus extra platte aangereden kip met extra platte vleugels en een vleugje vino blanco nog meer Yammie
Een in Atapuerca door een pelgrim aangelopen kip die nog levend van je bord afkomt omdat we barmhartig moeten zijn van Jacob 😁

Dussssss.......weer kip, ik probeer er dus in mijn hoofd wat leuke variaties op te verzinnen maar op je bord zien ze er tot nu toe toch iedere keer toch hetzelfde uit, de ene keer wat droger dan de andere keer. Zou je misschien blaren en pijntjes kunnen krijgen van te eenzijdig kippenvoedsel en afgezaagde broodjes gebakken ei????? Haha ze hebben zelfs geen variatie KIPsaté? 😂🤣😂🤣😂

Maar goed we zullen eerst eens kijken of onze lieve hospitalera al klaar is met haar extra lange lunch! En dat is ze! Even lekker douchen, voeten verzorgen en oei nog meer blaren? Dacht dat mijn kleine teentje nu wel gehard was. En niet zomaar blaren maar de gehele teen blijft maar blaren ongelooflijk, mss in Burgos morgen toch even advies vragen? Nu nog een uur wachten voordat we kunnen eten pfffff wat eten ze hier toch laat! Er is een gezamenlijke woonkamer en keuken, maar hier lijkt het vandaag een beetje stil.

Het eten was vanavond echt het wachten waard!!! Wauw....wat was dat lekker zeg! (zie foto’s!!) Na alle kip van de laatste 12 dagen was dit een zeeeeer lekkere Thaise kip en een heerlijk toetje. Yammie! Zou willen dat we hier elke avond konden eten😍🤤. Ook het voorgerecht was zoals het moet zijn. Heerlijk genoten!

Nu lekker naar bedje en morgen 6.30 weer fris en fruitig op naar Burgos om daar een rustdag te houden! In een hotel 😍😍😍😍

Slaap lekker lieve mensen 😘

Foto’s

2 Reacties

  1. Carina:
    11 april 2018
    Ik zou toch maar terug komen naar Nederland hoor.hier 20 graden .🤣
  2. Bernadette kroonen:
    18 april 2018
    🐣🐤🐔🐥😂😂😂, geweldig Sil!