Trabadelo naar Fonfría

Zaterdag 28 april, vandaag wordt het 32 kilometer 1329 meter stijgen en 622 meter dalen. Gisteren nog een dilemma gehad met de vraag of rustig aan lopen en mijn vriendinnen die 5 dagen achter liggen in laten halen of lekker doorploeteren vandaag en over de een na hoogste top van de Camino gaan. Ik heb gekozen voor het laatste, ik ben meer van de uitdagingen heb ik inmiddels in de gaten de rest vind ik snel saai. Gisteren had ik maar 18 kilometer en ook pijn in de voet vannacht dus eens kijken of extra belasting extra pijn betekent anders kan ik alsnog gas terugnemen.😇😇

Om half zes gaat de wekker, ik wil wel op tijd aankomen en vanmiddag gaat het regenen (zeggen ze). Gelukkig wordt het al snel licht. De eerste kilometers tot Las Herrerias gaan snel voorbij en lopen vlak. En er is een kapelletje open met jaaaaaaaa echte kaarsjes voor jullie vandaag!!🎊🎉🎊 

Verderop bij een echt bakkertje eet ik een tosti (wel een heeeeeeele lekkere) een koffie en een verse jus, gisteren voelde ik me een beetje hongerig overdag en vandaag heb ik de calorietjes nodig denk ik. De eigenaars waren superaardig, geeft een fijn gevoel. Buiten zit ik bij twee mensen uit Californië waar ik ook weer niet de naam van weet maar dat blijft vanaf nu zo denk ik. Behalve Ellie gisteren, de eigenaresse van het Hostel die blijft me goed bij. Ze had heerlijk eten gemaakt en supergezellig gekletst met haar. Ze heeft het verdiend! 😉

Nou nu gaat hij komen hoor de klim waar iedereen gisteren het dan toch over had. De weg gaat inderdaad redelijk steil omhoog en net als je denkt o jo gaat goed gaat hij toch nog weer iets steiler. Voel je goed in de benen! Maar al met al vind ik hem nog meevallen (ben wel erg moe hoor en vaak even gestopt om op adem te komen), aangekomen in La Laguna ga ik snel even naar het toilet en wil dan verder naar O Cebreiro. Een Spanjaard op de fiets vraagt of hij een foto moet maken, dus zo hebben jullie mij ook weer eens op de foto. Triomfantelijk dacht ik dat ik het al had gehad voor vandaag en was bang voor de afdaling. Maar ik was er nog niet! 😱😱 Naar O Cebreiro is het echt nog verder klimmen. Ik had verwacht dat het daar heel erg druk zou zijn omdat veel mensen dit als beginpunt gebruiken zegt men. Dat viel dan weer echt reuze mee, ik heb even koffie gedronken en heb besloten om weer verder te gaan. Als ik het dorp weer uitloop zie ik dat mijn batterij van mijn telefoon bijna leeg is. Ik plug deze in mijn reserve batterij maar deze werkt niet. O oooooo erg vervelend want die gebruik ik om de route te vinden als ik verkeerd loop. Blijkbaar loop ik dus de verkeerde route het dorp uit ik vond al dat er geen medeponcho’s waren maar toen was ik al te ver en wilde niet meer terug naar beneden, achteraf zie ik dat ik daardoor over de berg ben gegaan in plaats van om de berg heen. (Alsof ik nog niet genoeg had geklommen) Maar was een erg mooi en heeeeeeel erg stil pad dat dan weer wel 😉🤣😂. Dus na een tijdje kom ik toch weer op het goede pad gelukkig en plug mijn reservebatterij weer in en nu lijkt hij eventjes te laden. Mmmm niet handig! 

Verder kom ik eigenlijk nu veel kleine bijna niet noemenswaardige gehuchtjes tegen met veel loslopende honden zoals je ziet op de foto’s, koeienpoep en boeren. Wel heb ik nog een kerkje gevonden en steek weer een kaarsje aan voor het geval ik er morgen geen tegenkom!😉😇 . Alto do San Roque waar een beeld van Jacob (zie foto) staat is geloof ik het hoogste punt vandaag alhoewel ik daaraan twijfel want daarna is het nog steeds klimmen. Maar waarschijnlijk ook dalen dat heb je minder in de gaten. Ik begin het aardig koud te krijgen, hier en daar ligt een klein stukje sneeuw. Maar vooral doorlopen om warm te blijven, hier was ik niet op berekend na al die warme dagen nu. Je kunt dus merken dat je hoger zit. Morgen is er zelfs weer sneeuw voorspeld 😱😱.

Als ik Hospital (dorpje piepklein) uitloop kom ik een oude vrouw tegen. Ze groet vriendelijk en doet een verhaal in het Spaans wat ik in eerste instantie niet begrijp. Als ze het nog een keer vertelt begrijp ik dat ze bedoeld dat ik sneller ben als de mannen achter mij, omdat zij zijn gaan zitten en moe zijn. Ja inderdaad watjes!😜😜 Maar na een half uur halen ze me gewoon in hoor 😂🤣.

Net voor het dorpje Poio komt er een stukje wat mij het steilst lijkt voor vandaag, of misschien ben ik nu moe. Het is maar een pietepeuterig klein stukje maar moet toch even een tandje bij zetten hoor. Maar bovenaan gekomen ben ik weer blij. Ik weet dat ik niet ver meer hoef, het is ook al bijna vier uur als ik aankom. Net voor Fonfría wordt ik nog tegengehouden door een boer, tja even de koeien begeleiden naar een andere wei. Leuk!🐄🐄

Alles bij elkaar heb ik vandaag misschien 45 minuten gezeten dus vandaag was voor mij een intensieve dag. En erg blij dat ik het weer gehaald heb!

Gelukkig een fijne herberg en zometeen om 19 uur gezamenlijk eten.

Gezellig met z’n allen gegeten in een speciaal huis zoals op de foto’s kunt zien, dat maakt toch weer een bijzondere avond!

Slaap lekker!😘

PS: Foto’s volgen nog, ik kan hier haast niet uploaden omdat mijn internet zo slecht is. Vandaar ook mijn late upload, geen zorgen!