Bercianos del real Camino naar Puente Villarente

Donderdag 19 april, vannacht echt geen oog dicht gedaan. Ik denk dat ik rond vijf uur in slaap ben gevallen en om 8.00 uur schrik ik wakker. Uiteraard is iedereen al weg. Ik probeer een hostel te boeken voor de volgende plaats en alles lijkt vol. En ik wil eerlijk gezegd niet nog een nacht op de stapelbedden op de slaapzaal.  Als je niet genoeg rust heb je daar de volgende dag de hele dag last van. Je moet uiteindelijk toch wel wat lichamelijke inspanning leveren. Uiteindelijk vind ik een hostel, het ligt wel weer 6 km verder dan ik eigenlijk wil lopen op één dag. Dat wil zeggen dat ik vandaag weer 32 km zal gaan maken. Dat wordt nog een uitdaging want ik heb het gevoel dat ik nu al alle zeilen bij moeten zetten om te vertrekken.

Het pad vandaag is weer recht om mij heen alleen maar weilanden. Na een paar kilometer kom ik aan de rechterkant de Laguna van Bercianos tegen dit is een vogelspotgebied. Kijk maar tussen de foto’s, het is echt prachtig! Er lijkt vandaag niemand op mijn pad gelopen, maar dat komt vast omdat ik veel te laat vertrokken ben. 

Aangekomen bij het eerste dorpje El Burgo de Raneiro prijkt als eerste een taxi????? Vertwijfeld blijf ik even staan, heb de eerste kilometers al regelmatig  last van mijn bovenbeen (weer wat nieuws🤣😂🤣). En uiteraard niet veel energie vandaag, zou Jacob die taxi gestuurd hebben? Haha ik probeer mijn gedachten te vergoelijken natuurlijk. Maar goed niemand te zien dus maar weer verder lopen. Bij de eerste bar laat ik mijn been even rusten, lekker met een smoothie Yammie!!!!! Ik raap mijn moed weer bij elkaar en zet de mars er weer in, aangekomen bij het kerkje stapt de pastoor naar buiten en ziet mij. Zonder twijfel komt hij naar me toe en zegent mij. Joh weer een teken van Jacob? Misschien raar maar was eigenlijk best bijzonder....Jacob is alleen niet duidelijk in zijn aanwijzingen vandaag 😂🤣😂🤣😂🤣

Na dit dorp is het een onafgebroken stuk van bijna 13 km wat ik echt elkaar lopen. Er komen regelmatig auto’s voorbij waar ik in mijn fantasie iedere keer instap. Zoals jullie merken ben ik vandaag vrij snel over te halen om niet te lopen. Het is maar goed dat ik niet durf te liften, anders was ik vandaag zeker met de auto naar het volgende adres gegaan 😅😇

Heb een lief vriendinnetje (😉😉) van mij bijna twee uur aan de telefoon, zo loopt ze met mij een stukje de camino mee en we hebben een goed gesprek. Dat schiet op en ik hoef nog maar 4 kilometer tot het volgende dorp. Mijn voeten doen inmiddels allebei pijn en mijn bovenbeenspier wil soms gewoon niet meer wat ik wil. Ik denk dat mijn weinige slaap, de warmte van vandaag en het vele lopen toch even zijn tol gaan eisen. In Léon waar ik morgen aan zal komen ga ik een rustdag nemen. (massage, kapper, 10-sterren hotel, nog een massage, lekker eten??? kapper, terrasje, nog een massage 🤣😂🤣😂🤣) mijn hoofd slaat op hol bij de gedachte 😬. Dat zou ook betekenen dat mijn Braziliaanse vriendinnen die inmiddels 4 dagen achter mij lopen mij weer een stukje inhalen. Alleen lopen zeker net als vandaag als er dus niemand is is zeker minder leuk. 

Eindelijk weer aangekomen bij het volgende dorp zijn mijn Duitse vrienden van vannacht ook op het terras aanwezig, het enige wat ik kan denken is “jullie snurken echt heeeeeel hard!!”. Haha maar na een tijdje trek ik weer bij en maak een snel praatje. Moet nu nog 13 kilometer dis hop weer in de benen. Het lijkt steeds warmer te worden en ik besef me dat ik mijn zonnecrème vergeten ben te smeren, dat merk je niet zo met het lopen maar het is al redelijk verbrand. Een Koreaanse jongen loopt steeds voor of achter me dit stukje met een zwarte paraplu en wit reflecterende benen van de sunblock. Hij zegt niets en lijkt erg in zichzelf. 

Aangekomen in Bercianos vraag ik me af waarom ik geen stapelbed heb gekozen want nu moet ik nog 6 kilometer en mijn benen willen niet meer. De laatste kilometers zijn dan ook echt erg zwaar....de zwaarste van deze camino. 

Aangekomen in het Hostel, echt een superleuke plaats met een tuin en bekende gezichten. Bekende gezichten begroeten me waarbij ik even een traan wegpink van blijdschap dat ik er ben (Haha is niet veel voor nodig vandaag ben al snel blij!!!) Snel even douchen en wasje doen. We eten met zijn allen gezamenlijk....drie keer raden😉 kip met friet en als voorgerecht spaghetti met tomatensaus. Maar goed het smaakt redelijk 😁. Één van deze mannen was me vandaag voorbij gelopen met de boodschap dat hij helemaal naar Leon zou lopen, haha niet dus want hij is hier! Ook hij heeft problemen met verkrampte spieren. Ben gelukkig niet de enige zeurkous. Alhoewel hij 40 heeft gelopen, maar gemiddeld lopen ze hier 22-25 per dag.

Lekker vroeg naar bed, even schrijven en oogjes toe. Morgen maar 14 kilometer en massage, massage, massage en massage??? 😍😍😍😍😍😍

Slaap lekker lieve mensen!😘 

En ontzettend bedankt voor jullie lieve berichtjes!!!😍